by Sezgin | Nis 21, 2015 | Gezen Tohumlar |
Sakin sakin akan Ganj Nehri’nin yanında, 3000 yıldan fazladır ikamet edilen kutsal şehir Varanasi. Burada ölen ve külleri kutsal nehre karışan bedenlerin hayat döngüsünden kurtulduğuna, ruhların özgürleştiğine inanılan, yok edici tanrı Shiva’nın kenti. Hacı olmak için veya yakınlarının yakılma törenine katılmak için Hindistan’ın dört bir yanından gelen Hindularla, dünyanın dört bir yanından gezginleri buluşturan kent, bir inek ve bir insanın yan yana zorlukla geçtiği dar sokaklardan oluşan bir labirent. Bu labirentin içinde de yüzlerce tapınak; kimi görkemle yükselen bir yapı, kimi yol kenarında bir duvarda küçük bir oyuk. Tapınakların çokluğu, ibadeti günlük hayatın ta kendisi haline getiriyor. Bu kentte yakıldığınızda tüm günahların affedildiğine ve hayat döngüsünden çıkıldığına inanıldığı için, yüzlerce yaşlı insan buraya yerleşip ölümü bekliyor. Sokaklarda insanlar tapınaklara adaklarını sunmak için uzun sıralar oluşturuyor. Ganj Nehri kenarında sıra sıra dizilmiş onlarca ghattan biri olan Manikarnika Ghat sadece ölü yakma törenleri için kullanılırken, Dashashwamedh Ghat’ta her akşam saat 7’de başlayan “Puja” seramonisi için toplanılıyor. Bazı ghatlarda akşamları toplanılıp müzik yapılıyor, şanslıysanız harika bir Hindistan Klasik Müziği konserine denk gelebiliyorsunuz. Varanasi’de ilk günden diğer gördüğümüz yerlerden farklı bir şeyler hissediyoruz. Nehir kıyısında ölülerin yakılmasını izlerken etrafta uçuşan külleri soluyoruz. İnsanların yüzlerinde pek gülümseme yok. Her gün, gündüz ve gece yüzlerce ölünün yakıldığı bir yerde pek kolay olmasa gerek. Turistlere de pek sıcak davranılmıyor. Hele ki Manikarnika Ghat’ta yakılan ölüleri izlerken fotoğraf çekmeye kalkarsanız fotoğraf makineniniz kırılma ihtimali bile var; bu ghat ve yakın civarından fotoğraf çekmek kesinlikle yasak. Gelişimizin ikinci gününde, nehir kıyısındaki bir “ghat”ın önünde, Türkiye’de gezerken iki kez karşılaştığımız dostumuz Selçuk ile buluşuyoruz. Varanasi’de beraber geçirdiğimiz birkaç günde sokakları beraber keşfedip, “özel” lassiyi beraber deniyoruz. Lassi Hindistan’da...
